Κάτω τα χέρια από την Κούβα! - Κώστας Σανίδας

Πολιτιστικός Σύλλογος «Χοσέ Μαρτί» - Αλληλεγγύη με την Κούβα

Καλησπέρα σε όλους, αυτό το φθινοπωρινό βραδυνό στο κέντρο της Αθήνας.

Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας απόψε εδώ.

Ευχαριστούμε θερμά και τον κινηματογράφο Studio, και προσωπικά τον Κο. Βελισσάριο Κοσυβάκη, για την θερμή τους φιλοξενία.

Βρισκόμαστε στην Αθήνα σήμερα, σε μία προσπάθεια ενημέρωσης και ανάδειξης της σκλήρυνσης του εμπορικού, οικονομικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού που επιβάλλουν οι ΗΠΑ κατά της Κούβας. Από τον περασμένο Απρίλη, η κυβέρνηση των ΗΠΑ εντείνει και επεκτείνει τις κυρώσεις της κατά της Κούβας, σκληραίνοντας τον αποκλεισμό που επιβάλλει από το 1960 κατά της Κουβανικής Επανάστασης, προσπαθώντας να την στραγγαλίσει. Οι επιπτώσεις της νέας κλιμάκωσης γίνονται ήδη αισθητές στις ζωές των Κουβανών.

Από αύριο οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ θα γιορτάσουν το 4ήμερο των Ευχαριστιών, και τμήμα του ελληνικού καταναλωτικού κοινού ετοιμάζεται να γιορτάσει το Black Friday. Την ίδια στιγμή, η Κούβα είναι ξεκάθαρα όλο και βαθύτερα στο blacklist της κυβέρνησης της Ουάσιγκτον.

Πριν 20 μέρες, στις 7 Νοέμβρη, για 28^η συνεχόμενη χρονιά, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψήφισε, απαιτώντας από την κυβέρνηση των ΗΠΑ να σταματήσει τον οικονομικό, εμπορικό και χρηματοοικονομικό αποκλεισμό ενάντια στην Κούβα. Το ψήφισμα πέρασε με 187 ψήφους υπέρ, 3 κατά (ΗΠΑ, Βραζιλία και Ισραήλ), και 2 αποχές (Κολομβία και Ουκρανία).

Για να μην τηρούμε ωστόσο αυταπάτες, δεν ήταν όλοι οι εκπρόσωποι κρατών που ψήφισαν υπέρ, ότι το έπραξαν εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους με την Κούβα. Ο Φινλανδός εκπρόσωπος, μιλώντας εν ονόματι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είπε ότι τα μέλη-κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ψήφισαν για ένα τερματισμό του αποκλεισμού, επειδή «κρίσιμη δέσμευση» είναι απαραίτητη προκειμένου να υπονομευτεί το πολιτικό και οικονομικό σύστημα της Κούβας. Παραπονέθηκε επίσης ότι οι τελευταίες κινήσεις που εντατικοποίησαν τον αποκλεισμό των ΗΠΑ, ήταν καταστροφικές για τον ιδιωτικό τομέα της Κούβας που είναι στα σπάργανα, και για τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κάλεσε την Κούβα να ακολουθήσει μία συνολική μεταρρυθμιστική και εκσυγχρονιστική agenda, και ήταν στο ίδιο μήκος κύματος με την πρέσβειρα των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη, σχετικά με τον ισχυρισμό ότι η Κούβα παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Όπως βλέπουμε λοιπόν, ο συνδυασμός μαστιγίου και καρότου, απέναντι στην Κουβανική Επανάσταση συνεχίζεται, έστω από διαφορετικούς παίκτες. Σίγουρα όμως το 2019, από την πλευρά των ΗΠΑ, το καρότο του Ομπάμα έχει σαφώς αντικατασταθεί από το μαστίγιο του Tραμπ.

Λίγες μέρες πριν, στις 1-3 Νοέμβρη, πραγματοποιήθηκε στην Αβάνα η "Αντιιμπεριαλιστική Συνάντηση Αλληλεγγύης, για την Δημοκρατία και ενάντια στον Νεοφιλελευθερισμό". Συμμετείχαν 1,300 σύνεδροι από 86 χώρες. Στο κλείσιμο του συνεδρίου, ο Κουβανός Πρόεδρος Miguel Diaz–Canel Bermudez είπε : «Επειδή δείχνουμε αλληλεγγύη, και είμαστε συνεπείς με την ιστορία μας του αγώνα και θυσίας, επειδή είμαστε αδέρφια και σύντροφοι με τους ανθρώπους που αντιστέκονται, η Κούβα καταδικάζεται και δέχεται κυρώσεις πέρα από κάθε όριο. Η χώρα μας σήμερα υποφέρει από μία εγκληματική εντατικοποίηση του αποκλεισμού».

Ας αναφερθούμε όμως σε κάποια παραδείγματα αυτής της σκλήρυνσης του αποκλεισμού, για να γίνει πιο κατανοητό.

Στις 3 Ιουλίου, το Υπουργείο Οικονομικών την ΗΠΑ, πρόσθεσε την κουβανική κρατική εταιρεία Cuba-metales, που χειρίζεται όλες τις εισαγωγές της Κούβας σε καύσιμα και πετρέλαιο, στην αυξανόμενη μαύρη λίστα του. Είναι μία από τις τελευταίες κινήσεις της Ουάσιγκτον, για να ενισχύσει τον πολυετή αποκλεισμό εναντίον της Κούβας.

Υπάρχουν πάνω από 200 κουβανικές εταιρείες, υπουργεία, ξενοδοχεία και άλλες επιχειρήσεις στη μαύρη λίστα των ΗΠΑ, οι οποίες αντιμετωπίζουν αυστηρές κυρώσεις από την Ουάσιγκτον.

Ο Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Steven Mnuchin, ισχυρίστηκε την ίδια μέρα : “Ο Μαδούρο εξαρτάται από την Κούβα για να μείνει στην εξουσία, αγοράζοντας στρατιωτικά και κατασκοπευτικά μέσα, σε αντάλλαγμα για πετρέλαιο». Είναι το ίδιο ψέμα που η Ουάσιγκτον εξυφαίνει για χρόνια, ψευδώς ισχυριζόμενη ότι οι πάνω από 20,000 Κουβανοί διεθνιστές γιατροί, νοσοκόμοι και εκπαιδευτικοί στη Βενεζουέλα, είναι στην πράξη στρατιώτες και κατάσκοποι.

Το αρχικό συμβόλαιο για πετρέλαιο ανάμεσα στην Κούβα και τη Βενεζουέλα υπογράφηκε τον Οκτώβρη του 2000, για 53,000 βαρέλια ημερησίως για μία πενταετή περίοδο, που αντιστοιχούσε στο 1/3 της κατανάλωσης της Κούβας.

Το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, επέβαλε τον Ιανουάριο κυρώσεις στην κρατική πετρελαϊκή εταιρεία της Βενεζουέλας PDVSA, με στόχο να εμποδιστούν όλες οι εξαγωγές αργού πετρελαίου, ιδιαίτερα στοχεύοντας την Κούβα. Τον Απρίλη επέβαλε πλήρεις κυρώσεις σε 34 πλοία που είναι ιδιοκτησίας ή λειτουργίας από την PDVSA, μεταξύ των οποίων και ενός ελληνικού τάνκερ. Μία βδομάδα αργότερα, η Ουάσιγκτον επέκτεινε τις κυρώσεις σε τέσσερις ναυτιλιακές εταιρείες και εννιά τάνκερς με σημαία Λιβερίας και Ιταλίας.

Ωστόσο, κάποιες ναυτιλιακές εταιρείες – αναζητώντας υψηλότερα ναύλα – αψηφούν την παραβίαση από την Ουάσιγκτον της κυριαρχίας της Βενεζουέλας και της Κούβας. Η Ουάσιγκτον ευελπιστεί με τα νέα μέτρα να κάμψει και αυτές τις εταιρείες.

Ο Κουβανός πρόεδρος Miguel Diaz–Canel μιλώντας στην τηλεόραση και εξηγώντας τις συνέπειες αυτών των επιθέσεων, είπε ότι ο Σεπτέμβρης θα ήταν δύσκολος. Για να εξοικονομήσουν καύσιμα, ο κλιματισμός διακόπηκε στα κυβερνητικά κτίρια. Τα δρομολόγια της δημόσιας συγκοινωνίας συρρικνώθηκαν, μειώνοντας τους ημερήσιους επιβάτες στην Αβάνα από 1,1 εκατομμύριο, περίπου στο μισό.

Ξαναχρησιμοποιήθηκαν βόδια στη γεωργία, για να ανακοπεί η χρήση τρακτέρ. Εργοστάσια χάλυβα και τσιμέντου μείωσαν την παραγωγή τους. Σχηματίστηκαν ουρές αυτοκινήτων στους σταθμούς ανεφοδιασμού. Δημόσιοι υπάλληλοι με κυβερνητικά αμάξια οργανώθηκαν να παίρνουν επιβάτες στις στάσεις λεωφορείου. Πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες έκαναν το ίδιο εθελοντικά.

Στις 9 Οκτώβρη, ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ για τη Βενεζουέλα, Έλιοτ Άμπραμς, είπε : “Συνεχώς αναζητούμε τρόπους να πιέσουμε την Κούβα, επειδή δεν βλέπουμε καμία βελτίωση στη διαγωγή τους, είτε σχετικά με τη Βενεζουέλα, ή εσωτερικά σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Στις 18 Οκτώβρη, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε νέα μέτρα, που εντείνουν τον σχεδόν 60-χρονο οικονομικό πόλεμο της εναντίον της Κουβανικής Επανάστασης.

Ο στόχος είναι σαφώς να πληγεί και υπονομευτεί η Κουβανική Επανάσταση. Οι κυβερνήτες των ΗΠΑ – Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι παρομοίως – φοβούνται το παράδειγμα της επανάστασης, που απέδειξε ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να πάρουν την εξουσία από τα χέρια της καπιταλιστικής τάξης και να οργανώσουν την κοινωνία στη βάση των συμφερόντων τους.

Τον Απρίλη, η κυβέρνηση του Τραμπ ενεργοποίησε το Άρθρο 3 του Νόμου Χελμς – Μπάρτον , ανοίγοντας τον δρόμο, για αγωγές εκ μέρους Κουβανο-Αμερικανών, που απαιτούν αποζημιώσεις από αυτούς που ισχυρίζονται ότι εκμεταλλεύονται περιουσίες ή επιχειρήσεις οι οποίες εθνικοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της επανάστασης.

Δεκαοχτώ αγωγές έχουν κατατεθεί από τότε, μεταξύ των οποίων μία από τον Jose Ramon Lopez Regueiro, γιος του πρώην ιδιοκτήτη του διεθνούς αεροδρομίου της Αβάνας, που μήνυσε την American Airlines και την Latam Airlines Group της Χιλής, απαιτώντας 3 δισεκατομμύρια δολάρια.

Τα νέα μέτρα της Ουάσιγκτον, περιλαμβάνουν επίσης επαναφορά περιορισμών στα ταξίδια στην Κούβα, παύση των στάσεων στην Κούβα από τα κρουαζιερόπλοια, και ο αποκλεισμός της Κούβας από το να εισάγει οτιδήποτε που είναι πάνω από 10% προέλευσης ΗΠΑ, μία δραστική αλλαγή από το προηγούμενο ταβάνι του 25%.

Από όλα τα παραπάνω είναι παραπάνω από σαφές ότι η διοίκηση των ΗΠΑ έχει αντικαταστησει το καρότο με το μαστίγιο, στον τρόπο που αντιμετωπίζει την Κούβα, με τον στρατηγικό στόχο να παραμένει ο ίδιος, δηλαδή την ανατροπή της επανάστασης. Η Κουβανική Επανάσταση, έχοντας την στήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού της, προσπαθεί να συνεχίσει την πορεία της προς τα εμπρός, επιχειρώντας και την προηγούμενη περίοδο, να εκμεταλλευτεί το «καρότο» του Ομπάμα, για να πάρει απαραίτητες μικρές οικονομικές ανάσες, και στην τωρινή πιο δύσκολη περίοδο με το «μαστίγιο» του Τραμπ, να σφυρηλατήσει την κοινωνία της, ενισχύοντας την συνείδηση και την στήριξη του λαού της, στη διατήρηση και συνέχιση των κατακτήσεων που έχουν θεμελιωθεί με τα τελευταία 60 χρόνια της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στο ηρωικό νησί της Καραϊβικής. Ο στρατηγικός στόχος της Κουβανικής Επανάστασης, της ηγεσίας της και της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού της, παραμένει ο ίδιος, η προάσπιση και συνέχιση της πορείας, που οι εργάτες και αγρότες της Κούβας επέλεξαν πριν 60 χρόνια, παίρνοντας την εξουσία στα χέρια τους.

Στη κρίσιμη αυτή καμπή, η διεθνής αλληλεγγύη προς την Κούβα, αποκτά ακόμη πιο μεγάλη σημασία και αναγκαιότητα. Είναι ξεκάθαρο ότι η αλληλεγγύη δεν είναι φιλανθρωπία, ξεκινάει από κοινά συμφέροντα. Είναι το αντικειμενικό συμφέρον των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο, να στηρίξουν ανεπιφύλακτα και με όλη μας την δύναμη, την κουβανική επανάσταση και το λαό της, απέναντι στην ολοένα αυξανόμενη επιθετικότητα των ΗΠΑ.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Χοσέ Μαρτί» έχει θέσει ως κεντρικό άξονα της δουλειάς μας, την εκστρατεία ενάντια στον αποκλεισμό, χρησιμοποιώντας πολύμορφα μέσα. Στην προσπάθεια αυτή, γίνεται και η σημερινή εκδήλωση. Σας καλούμε όλες και όλους, να στηρίξετε αυτή την προσπάθεια.

Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε, προκειμένου να βοηθήσουμε τον αντιστεκόμενο λαό της σοσιαλιστικής Κούβας.

Καλή συνέχεια στους αγώνες μας.