Στην αρχή της χρονιάς συμπληρώθηκαν 61 χρόνια κουβανικής επανάστασης. Την 1η Ιανουαρίου 1959 – η επανάσταση άνοιξε έναν νέο ελπιδοφόρο δρόμο στην Αμερικανική Ήπειρο και παραμένει ζωντανή και αγωνιζόμενη, αποτελώντας παράδειγμα και ελπίδα για τους λαούς όλου του κόσμου.
Ο Φιντέλ Κάστρο, ο Τσε Γκεβάρα και οι κουβανοί επαναστάτες με τη στήριξη των εργαζόμενων μαζών της Κούβας ανέτρεψαν τον υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ δικτάτορα Φουλχένσιο Μπατίστα, πήραν την εξουσία και σχημάτισαν τη δική τους κυβέρνηση.
Μετά από δύο απελευθερωτικούς πολέμους ολοκλήρωσαν την εθνική απελευθέρωση καταφέρνοντας να συνενώσουν τη σκέψη του Χοσέ Μαρτί με τη σύγχρονη επαναστατική σκέψη και δράση, αποδεικνύοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει εθνική χωρίς κοινωνική απελευθέρωση. Το σύνθημα Πατρίδα ή Θάνατος, “Patria o muerte” εξέφρασε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο την επαναστατική ενότητα του εργαζόμενου λαού.
61 χρόνια δημιουργίας και αντίστασης, με μεταρρυθμίσεις που έδωσαν ανάσα στον αγροτικό πληθυσμό, εξάλειψαν τον αναλφαβητισμό, αναβάθμισαν την υγεία και ριζοσπαστικές αλλαγές που μηδένισαν τις φυλετικές διακρίσεις με πλήρη ισότητα όλων των πολιτών ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος δέρματος, εθνικής προέλευσης, θρησκευτικών πεποιθήσεων, κοινωνικής θέσης. Αλλαγές που έδωσαν βήμα στη γυναίκα, και της εξασφάλισαν ίση θέση στην εκπαίδευση, στην εργασία, στην πολιτική.
Επιτεύγματα που ακόμα και στις ημέρες μας είναι άγνωστα ακόμα και στον αναπτυγμένο δυτικό κόσμο. Η ίση πρόσβαση όλων των πολιτών σε δωρεάν παροχές υγείας, η εξάλειψη της παιδικής θνησιμότητας, η αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών με σχεδόν μηδενική απώλεια ζωών. Η δυνατότητα όλων των πολιτών να έχουν δωρεάν εκπαίδευση και πρόσβαση σε ανωτέρου επιπέδου πανεπιστήμια φαντάζουν όνειρο για πολλούς στις καπιταλιστικές κοινωνίες που οι ανισότητες μεγαλώνουν συνεχώς.
Όλα αυτά πραγματοποιήθηκαν και συνεχίζουν σε ένα εχθρικό εξωτερικό περιβάλλον με δυσκολίες που προέρχονται από τη συνεχή προσπάθεια των ΗΠΑ να λυγίσουν τον κουβανικό λαό και να ακυρώσουν τον αγώνα του.
Από τον Ιανουάριο του 1959, οι διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ έχουν χαράξει ως στόχο: να ανατρέψουν την επαναστατική κυβέρνηση, να καταστρέψουν τη σοσιαλιστική Επανάσταση, να επαναφέρουν τον καπιταλισμό και να ανακτήσουν την ηγεμονία και κυριαρχία τους πάνω στη χώρα. Έχουν χρησιμοποιήσει διάφορους τρόπους και πολιτικά εργαλεία για να πετύχουν αυτόν το στόχο. Το πιο σταθερό μέσο για όλες τις κυβερνήσεις ήταν ο οικονομικός, εμπορικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός που επιβλήθηκε στην Κούβα.
Η Κούβα δέχεται συνεχώς νέα χτυπήματα στην οικονομία της, στον τουρισμό, στην ενέργεια, στην πρόσβασή της στη διεθνή οικονομία.
Ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ προσπαθεί με κάθε μέσο να διασύρει την Κούβα μιλώντας για διακίνηση ανθρώπων και καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. Προσπαθεί να θίξει τον τουρισμό της χώρας χαρακτηρίζοντάς την επικίνδυνο προορισμό. Επίσης σε ό,τι αφορά τον τουρισμό δημιούργησε εμπόδια για τις κρουαζιέρες προς τη χώρα και προσπάθησε την ακύρωση πτήσεων προς αυτή. Προχώρησε σε μείωση του προσωπικού της αμερικανικής πρεσβείας στην Αβάνα δείχνοντας ξεκάθαρα τις προθέσεις του.
Η γενικότερη κατάσταση αποσταθεροποίησης που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στη Λατινική Αμερική έχει σαν απώτερο στόχο την πίεση κατά της Κούβας.
Το χτύπημα στην Μπολιβαριανή Βενεζουέλα που αποτελεί σταθερό σύμμαχο της Κούβας και το πραξικόπημα στη Βολιβία ξυπνάνε θύμησες παλαιότερων ετών και μας επιβεβαιώνει ότι ο ιμπεριαλισμός σε όλες τις εποχές χτυπάει με τα ίδια μέσα τις προοδευτικές δυνάμεις και τους λαούς που τολμούν να σηκώσουν κεφάλι.
Την ίδια στιγμή, οι λαοί στη Χιλή, Βολιβία, Κολομβία, Αϊτή, Εκουαδόρ, Βραζιλία, Παναμά, βρίσκονται στους δρόμους ενάντια στην εκμετάλλευση, την υποταγή στον ιμπεριαλισμό και την καταστολή, που κάνουν τη ζωή τους αφόρητη.
Τώρα είναι ύψιστη η ανάγκη να συμπαρασταθούμε έμπρακτα στον αγώνα της Κούβας, να δυναμώσουμε το κίνημα της αλληλεγγύης και να σταθούμε δίπλα σε μια χώρα που αποτελεί φάρο αξιοπρέπειας για όλο τον πλανήτη.
61 χρόνια δημιουργίας και αντίστασης, με μεταρρυθμίσεις που έδωσαν ανάσα στον αγροτικό πληθυσμό, εξάλειψαν τον αναλφαβητισμό, αναβάθμισαν την υγεία και ριζοσπαστικές αλλαγές που μηδένισαν τις φυλετικές διακρίσεις με πλήρη ισότητα όλων των πολιτών ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος δέρματος, εθνικής προέλευσης, θρησκευτικών πεποιθήσεων, κοινωνικής θέσης. Αλλαγές που έδωσαν βήμα στη γυναίκα, και της εξασφάλισαν ίση θέση στην εκπαίδευση, στην εργασία, στην πολιτική.
Επιτεύγματα που ακόμα και στις ημέρες μας είναι άγνωστα ακόμα και στον αναπτυγμένο δυτικό κόσμο. Η ίση πρόσβαση όλων των πολιτών σε δωρεάν παροχές υγείας, η εξάλειψη της παιδικής θνησιμότητας, η αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών με σχεδόν μηδενική απώλεια ζωών. Η δυνατότητα όλων των πολιτών να έχουν δωρεάν εκπαίδευση και πρόσβαση σε ανωτέρου επιπέδου πανεπιστήμια φαντάζουν όνειρο για πολλούς στις καπιταλιστικές κοινωνίες που οι ανισότητες μεγαλώνουν συνεχώς.
Όλα αυτά πραγματοποιήθηκαν και συνεχίζουν σε ένα εχθρικό εξωτερικό περιβάλλον με δυσκολίες που προέρχονται από τη συνεχή προσπάθεια των ΗΠΑ να λυγίσουν τον κουβανικό λαό και να ακυρώσουν τον αγώνα του.
Από τον Ιανουάριο του 1959, οι διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ έχουν χαράξει ως στόχο: να ανατρέψουν την επαναστατική κυβέρνηση, να καταστρέψουν τη σοσιαλιστική Επανάσταση, να επαναφέρουν τον καπιταλισμό και να ανακτήσουν την ηγεμονία και κυριαρχία τους πάνω στη χώρα. Έχουν χρησιμοποιήσει διάφορους τρόπους και πολιτικά εργαλεία για να πετύχουν αυτόν το στόχο. Το πιο σταθερό μέσο για όλες τις κυβερνήσεις ήταν ο οικονομικός, εμπορικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός που επιβλήθηκε στην Κούβα.
Η Κούβα δέχεται συνεχώς νέα χτυπήματα στην οικονομία της, στον τουρισμό, στην ενέργεια, στην πρόσβασή της στη διεθνή οικονομία.
Ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ προσπαθεί με κάθε μέσο να διασύρει την Κούβα μιλώντας για διακίνηση ανθρώπων και καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. Προσπαθεί να θίξει τον τουρισμό της χώρας χαρακτηρίζοντάς την επικίνδυνο προορισμό. Επίσης σε ό,τι αφορά τον τουρισμό δημιούργησε εμπόδια για τις κρουαζιέρες προς τη χώρα και προσπάθησε την ακύρωση πτήσεων προς αυτή. Προχώρησε σε μείωση του προσωπικού της αμερικανικής πρεσβείας στην Αβάνα δείχνοντας ξεκάθαρα τις προθέσεις του.
Η γενικότερη κατάσταση αποσταθεροποίησης που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στη Λατινική Αμερική έχει σαν απώτερο στόχο την πίεση κατά της Κούβας.
Το χτύπημα στην Μπολιβαριανή Βενεζουέλα που αποτελεί σταθερό σύμμαχο της Κούβας και το πραξικόπημα στη Βολιβία ξυπνάνε θύμησες παλαιότερων ετών και μας επιβεβαιώνει ότι ο ιμπεριαλισμός σε όλες τις εποχές χτυπάει με τα ίδια μέσα τις προοδευτικές δυνάμεις και τους λαούς που τολμούν να σηκώσουν κεφάλι.
Την ίδια στιγμή, οι λαοί στη Χιλή, Βολιβία, Κολομβία, Αϊτή, Εκουαδόρ, Βραζιλία, Παναμά, βρίσκονται στους δρόμους ενάντια στην εκμετάλλευση, την υποταγή στον ιμπεριαλισμό και την καταστολή, που κάνουν τη ζωή τους αφόρητη.
Τώρα είναι ύψιστη η ανάγκη να συμπαρασταθούμε έμπρακτα στον αγώνα της Κούβας, να δυναμώσουμε το κίνημα της αλληλεγγύης και να σταθούμε δίπλα σε μια χώρα που αποτελεί φάρο αξιοπρέπειας για όλο τον πλανήτη.
Απαιτούμε:
- Άμεση άρση του οικονομικού αποκλεισμού των ΗΠΑ κατά της Κούβας!
- Άμεσο τερματισμό του αποκλεισμού και του οικονομικού πολέμου κατά της Βενεζουέλας!
- Αλληλεγγύη στον ηρωικό αγώνα του λαού και των ιθαγενών της Βολιβίας ενάντια στο πραξικόπημα κατά του νόμιμου Προέδρου Εβο Μοράλες!
- Νίκη στον εξεγερμένο λαό της Χιλής!
- Αλληλεγγύη σε όλους τους αγωνιζόμενους λαούς της “Δικής μας Αμερικής”!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου